^{Κόντυλα}
 

Στον Άγιο Νικόλαο τραγουδούμε τα «κόντυλα» 2 ημέρες πριν τον ερχομό του νέου χρόνου . Ομάδες παιδιών των 5-6 ατόμων ξεκινούν πριν ξημερώσει, πηγαίνουν στα σπίτια και τραγουδούν:

 Σήκω, κυρά μου, κι άνοιξε

την πόρτα την καρένια,

έχου δυο λόγια να σου πω

γλυκά κι ζαχαρένια:

του καλαθάκι μ’ θέλ’ αυγά

κι η τσέπη μου καρύδια

κι του χρυσό μαντήλι μου

θέλει λιφτουκαρύδια.

Με το τέλος του τραγουδιού, όλοι μαζί χτυπούν με κλαδιά ελιάς ή δάφνης τις εξώπορτες, ψάλλοντας το «βάια, βάια κόντυλα» κλπ. Ακολουθούν τα κεράσματα (τηγανίτες, καρύδια, σύκα λιαστά, ξυλοκέρατα κ.α.). Μετά, για να ευχαριστήσουν το νοικοκύρη που τους κέρασε, τραγουδούν:

σ’ αυτό το σπίτι που ’ρθαμε,

πέτρα να μη ραγίσει

κι ο νοικοκύρης του σπιτιού

χρόνια πολλά να ζήσει!

Βέβαια, αν η πόρτα δεν άνοιγε για να υποδεχτεί τα παιδιά, τότε ακουγόταν η γνωστή κατάρα:

σ’ αυτό το σπίτι που ’ρθαμε

γιουμάτου καλιακούδια,

τα μ’σά κλουσσούν, τα μ’σά γιννούν

τα μ’σά σας βγάζ’ν τα μάτια.